Meer focus hebben op de dingen die toegevoegde waarde hebben. Dat wil blogger en freelancer Susan Dullink. Ze minimaliseert niet alleen op spullen maar ook op werk, voeding en sociale contacten.
Ze doet de deur open van haar woning in Amersfoort. Naast haar een schoenenkast en een kapstok met meerdere jassen. ,,Ik hoef niet per se heel weinig spullen. Ik leef met de dingen die mij blij maken.” En dat mogen best wat leuke kleren, boeken en souvenirtjes zijn. Voor haar zit minimalisme niet alleen in het materiële. ,,Ik zie het meer als tool om de dingen die ik niet leuk vind of die mij energie kosten te verminderen en me te concentreren op de dingen die ik belangrijk vind.” Op haar blog omschrijft de 28-jarige zichzelf als een typische millennial die over alles filosofeert, een beetje duurzaam probeert te leven, veel leest en graag reist. Bloggen doet ze over van alles. Ook over haar minimalistische leven. Van haar eerste poging tot ontspullen tot het volgen van verschillende diëten. Ze neemt haar lezers overal in mee.
In haar boekenkast staat een boek over het Paleo dieet. Daar is het allemaal mee begonnen. Omdat ze veel last had van buikpijn, ging ze gezonder eten. Die bewustere voeding was haar eerste minimalistische stap.
Meer focus hebben op de dingen die toegevoegde waarde hebben. Dat wil blogger en freelancer Susan Dullink. Ze minimaliseert niet alleen op spullen maar ook op werk, voeding en sociale contacten.
Ze doet de deur open van haar woning in Amersfoort. Naast haar een schoenenkast en een kapstok met meerdere jassen. ,,Ik hoef niet per se heel weinig spullen. Ik leef met de dingen die mij blij maken.” En dat mogen best wat leuke kleren, boeken en souvenirtjes zijn. Voor haar zit minimalisme niet alleen in het materiële. ,,Ik zie het meer als tool om de dingen die ik niet leuk vind of die mij energie kosten te verminderen en me te concentreren op de dingen die ik belangrijk vind.” Op haar blog omschrijft de 28-jarige zichzelf als een typische millennial die over alles filosofeert, een beetje duurzaam probeert te leven, veel leest en graag reist. Bloggen doet ze over van alles. Ook over haar minimalistische leven. Van haar eerste poging tot ontspullen tot het volgen van verschillende diëten. Ze neemt haar lezers overal in mee.
In haar boekenkast staat een boek over het Paleo dieet. Daar is het allemaal mee begonnen. Omdat ze veel last had van buikpijn, ging ze gezonder eten. Die bewustere voeding was haar eerste minimalistische stap.
Tegenwoordig lijkt iedereen druk te zijn. Het is volgens Hein Zegers het standaard antwoord geworden dat je krijgt zodra je mensen vraagt hoe het gaat. De Vlaamse welzijnswetenschapper heeft in verschillende landen psychologisch onderzoek gedaan naar eenvoudig leven en schreef over zijn bevindingen in het boek Zooikoorts. Veel mensen zullen zich herkennen in dat begrip. Met zooikoorts wordt een overvloed aan spullen en bezigheden bedoeld. Zegers vergelijkt zooikoorts soms met de ziekte boulimia. „Maar dan wat betreft spullen en activiteiten in plaats van eten.’’ Sommige mensen kiezen daarom voor een minimalistisch bestaan. Ze verminderen niet alleen hun bezittingen maar maken ook bewustere keuzes in hun tijdsbesteding. Bijvoorbeeld door minder te gaan werken.
Veel mensen zien de Amerikaanse essayist, leraar, sociaal filosoof, natuuronderzoeker en dichter Henry David Thoreau (1817-1862) als de grondlegger van het minimalisme. Tijdens zijn leven waren zijn teksten slechts bekend bij een kleine groep mensen. Tegenwoordig is hij een grote naam uit de 19e-eeuwse Amerikaanse literatuur.
In 1845 trok Thoreau de bossen in. Hier verbleef hij een paar jaar in een zelfgebouwd huisje aan de oever van Walden Pond. Hij probeerde zo eenvoudig mogelijk te leven. In zijn boek Walden omschrijft hij zijn observaties en gedachten. Hiermee inspireerde hij miljoenen lezers om ook eenvoudiger en dichter bij de natuur te gaan leven.
Wonen in oppashuizen
Van plek naar plek hoppen. Dat is wat huisoppas Iris Schlagwein (31) doet. Met haar handbagage koffer woont ze om de zoveel weken ergens anders. ,,Telkens weer in een nieuwe omgeving zijn en nieuwe mensen en plekken leren kennen. Dat vind ik heerlijk.’’
Ze heeft binnen twee jaar al op veel verschillende plekken gewoond. Als huisoppas woont Iris tijdelijk in huizen van mensen die op vakantie zijn. Dan verzorgt ze de post, de planten en vaak ook een poes. Soms is dat een paar dagen. Soms een paar maanden. Voor haar voelt het als een grote vakantie. Als ze een keer geen huis heeft om op te passen, is ze bij haar zus. Maar dat komt bijna niet meer voor. Iris: ,,Het sluit allemaal goed op elkaar aan. Als ik bij het ene huis wegga, kan ik bij een ander huis vaak meteen terecht.’’
Bekijk de video om te zien hoe het wonen in oppashuizen bij Iris is ontstaan.
Een vaste baan heeft Iris niet. Ze is afgestudeerd als theatervormgever en heeft soms tijdelijke klussen. Iris: ,,Vorig jaar heb ik meegedaan aan een tijdelijk project. Van dat geld leef ik nu nog steeds.’’ Volgens haar is het niet moeilijk om rond te komen. Ze geeft weinig geld uit aan spullen. Maar ze houdt zichzelf niet tegen om geld uit te geven. ,,Als ik een keer met een vriendin uit eten wil gaan, dan doe ik dat gewoon. Ik leef niet bewust heel zuinig.’’ Veel leuke dingen kosten volgens haar bovendien vaak weinig geld. ,,Een wandeling in het bos, baantjes trekken in het plaatselijke zwembad of een yoga-les volgen. Dat doe ik graag en het kost niet veel.’’
Voordat ze in oppashuizen woonde, leefde Iris al minimalistisch. Op haar 23ste kreeg ze een hernia waar ze drie jaar van moest herstellen. ,,Ik had ontzettend veel pijn. Aan het begin kon ik alleen maar op de bank liggen.’’ Die tijd heeft haar aan het nadenken gezet: wat is echt belangrijk? Ze merkte dat het hebben van veel spullen, activiteiten en vrienden haar niet gelukkiger maakte. Daarom besloot ze alleen dingen te doen en te houden, waar ze blij van wordt. Dat begon met het wegdoen van spullen. Dvd’s die ze nooit keek, boeken die ze nooit las en kledingstukken die ze niet droeg. Weg ermee. Nu bezit ze alleen haar koffer nog. Daar zit wat kleding in, haar laptop, een donskussen en ‘van die stomme dingen’ zoals pleisters en postzegels. Ze besefte ook hoe belangrijk een goede gezondheid is en besloot gezonder te gaan eten. Iris: ,, Ik ben anders naar voeding gaan kijken. Ik kijk beter naar wat ik eet en ik kook niet meer met pakjes en zakjes.’’
Ze nam ook afscheid van bepaalde mensen. Contacten die haar te veel energie kostten. Iris: ,,Bijvoorbeeld mensen die alleen maar kunnen klagen of roddelen. Dan kwam ik moe thuis. Dat kostte me ontzettend veel energie. Daarom besloot ik om minder met hen om te gaan.’’ Vrienden heeft Iris nog genoeg. Verspreid over het hele land. Dat is volgens haar handig aan het wonen in oppashuizen. Ze is altijd weer bij andere vrienden in de buurt. Ze voelt zich niet snel eenzaam. Bovendien vindt ze alleen zijn niet erg. Iris: ,,Heerlijk om op een zonnige dag alleen een terrasje te pakken en met een kopje koffie en een stukje taart mensen te kijken.’’
Ook op sociale media minimaliseert Iris. Instagram en Facebook gebruikt ze voornamelijk zakelijk. Maar die apps heeft ze bewust niet meer op haar telefoon staan. Want dat zorgt volgens haar alleen maar voor afleiding. WhatsApp gebruikt ze wel veel. Maar in groepsgesprekken zit ze niet meer. Iris: ,,Daarin moest ik nog een lastige keuze maken. Ik zat in een groepsgesprek met een paar vriendinnen van de middelbare school. Daar werd altijd veel in gepraat. Vaak niks bijzonders. Dat zorgde bij mij voor veel afleiding. Maar soms werden er wel belangrijke dingen in besproken. Dat was een moeilijke afweging. Ik heb toen de keuze gemaakt om er toch uit te stappen. Als er echt iets belangrijks is dan sturen ze mij wel persoonlijk een berichtje.’’
Op de vraag of deze manier van leven haar gelukkiger heeft gemaakt, moet Iris even nadenken. ,,Dat is moeilijk te zeggen. Het is een lang proces geweest. Je kunt niet van de een op de andere dag minimalistisch leven. Ik had een paar jaar nodig om mijn weg erin te vinden. Maar ik denk wel dat het mij gelukkiger heeft gemaakt. Hoe meer je loslaat, hoe meer je bij jezelf komt en hoe beter je kunt voelen. Er is geen afleiding meer. Geen ruis meer. Er zijn geen dingen meer die je storen in het ontdekken van wat jou gelukkiger maakt.’’
